Myślę, że każdy człowiek ma chociaż jednego przyjaciela (takiego na ziemi) bez, którego nie umiał by żyć.
Tacy przyjaciele to naprawde wielki dar!
Fakt, może nie zawsze są wtedy kiedy ich potrzebujemy.
Może czasami są bardziej wkurzający niż jakikolwiek inny człowiek.
Ale potem zwykle tego żałują. I powinniśmy to uszanować i wybaczać:)
Ja osobiście mam przyjaciół, bez których życia sobie nie wyobrażam i jestem przyjaciółką(?).
Bez przyjaciół, nie wiem czy dzisiaj byłabym zdolna to pisać. Nie wiem czy dalej chodziłabym do tej szkoły do której chodze... To dzięki przyjaciołom poznałam tak wspaniałych ludzi jak Oazowicze:) I dzięki przyjaciołom Oni stali się moimi przyjaciółmi ( chyba troche namieszałam :P)

Jak już powiedziałam bez niektórych ludzi się nie da... po prostu. A jeśli już się da to jest ciężko:)
Dlatego dziękujmy Panu za przyjaciół!!!

:)